پسرلی
پوهاندحکمي پوهاندحکمي

                              

 کنخابی بستر می د زړه په ا نتظا ر د پسرلی ده

د هر چا په  خوله کی ښایسته شعا ر د پسرلی ده

 

پسر لیه ګلا لیه شین خا  لیه  ته  په  خیر را شی

په پراښه د وزرونه هره  خوا  قرار د پسرلی ده

 

د پسرلی په ګلونو د ښت او د من مو  رنګینیږی

دسپیره ژمی په وتو په خوله اخطا رد پسرلی ده

 

دهرچا په تل د زړه کی پسرلی اوسی لکه نا وی

د چو غکو بلبلانو په خوله ا ظها ر د پسرلی  ده

 

کروند ګرو  په  کروند و  خند ا  لری  په  خو له

په دیرو په صحرا او کورونو بنډ ار د پسرلی ده

 

په هر ګوټ کی د هیواد دکرڼی جوړه  میله  وی

خلک د زړه نه کوی خوښی چه دیداردپسرلی ده

 

سپیره ژمی پریښود ځای پسرلی له مخ په سفرشو

په مځکه  ا و په هوا  نن ګرم  بازار د پسرلی  ده

 

روغ  ا و رمټ د غواړی کوی هر کلی  د حکمی

نن په هر محفل کی نڅا و شرنګهار د پسرلی  ده

                          

                      نو ر و ز

نو ر و ز  یا  نو ی  کا  له  په   هلهلو  را  شه

ا ستقبا  ل ته د خلک  په  تمه  په   قلقلو  راشه

ای ته  د د  نیا  د عزت  ا و قد ر د ا نه  میلمه

خپل ښیګڼی  ا و بر کت رسو  په  تلوسو راشه

خلک  د ژ می له  ظلمه  څخه  ښکاری ستړي

له برکت  سره  ځا ن مل  کړه  په ولولو را شه

ای نورو زه  له ځا ن سره لری ښا یسته پسرلی

ا نس ا و جنس  د لری خو  ښه   په نخرو راشه

 ستا را تګ  ته خلک د  میلو بند  و بست  کوی

 هرکله را شی ګرا نه  زمو نږ په محفلو را  شه

 لر ی  له  ځا  نه  سره  د  برکت  لو ړو  هیلی

 بو ټی  نبا ت کو په ود ه  په  سرد  ر و  را شه

 کاږه  د خلک له زړو نه دژمی سا ړه  سا و ی

 خلا صه ده هر در تا له  مو نږ په هجرو را شه

 ستا په راتګ مړی ژوندی لری خوښی په خوله

 د زړه  له  خلا صه زړو ر  په  نا زو لو را شه

 هر یو لری  د رته  د  خو ښی هر کلی  له زړه

 و که  سا ز و نه  ا و بد لی  په   نڅید  و  راشه

 مه سپموه د نیک  نظر په غم  ځپلی  خوا را ن

 وګه د  لطف  او مهربا  نی  په  لمر ښتو  راشه

 ګل د لا له  سترګی په  لار په شو ګیری  اوسی

 منه  د  حکمی  نو رز ی  خه  په  مز و  را شه

                           

 

 

 

 


March 26th, 2007


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان